บทความ

NC ครั้งเดียวไม่นับ #ป๋อจ้าน Chapter16

ร่างหนาเดินเข้าไปใกล้ร่างบางที่ยืนตาค้างเพราะผ้าขนหนูที่หวังอี้ป๋อขัดไว้ที่เอว กำลังจะหลุดออกด้วยนิ้วชี้ข้างขวาของร่างหนา "ว..หวังอี้ป๋อ" เซียวจ้านหันหน้าหนีไปทางอื่นพร้อมกับจะเดินออกไปจากห้องนี้ แต่กลับโดนมือหนารั้งเอวเอาไว้ ได้แต่ภาวนาในใจอย่าให้หวังอี้ป๋อมีอารมณ์มากกว่านี้เลย เขาไม่อยากมีอะไรกันตอนนี้เพราะไม่ใช่บ้านของเขา! ภายในห้องยังคงเหมือนเดิม ไม่ได้ต่างจากเมื่อ2ปีก่อน ที่เซียวจ้านได้เข้ามาโดยเหตุบังเอิญ เพราะคืนนั้นดันพลาดเมาหนักเลยเกิดอารมณ์เอาเสียก่อนที่จะกลับบ้านแต่ดันไปขอมีอะไรกับหวังอี้ป๋อ เลยเป็นเหตุที่ตามราวีกันจนถึงทุกวันนี้ "เซียวจ้าน...ผมไม่ไหวแล้ว" เสียงออดอ้อนจากด้านหลังดังร่างบางที่ยืนนิ่งได้แต่ท่องคำเดิมซ้ำไปซ้ำมาว่ายังไม่อยากเพราะอะไรหรอ? เพราะน้ำยังไม่อาบเลย!! "หวังอี้" เซียวจ้านหันหน้ามาหาอีกคนสายตามองต่ำลงระดับเอวลงมา..โชคดีที่ผ้ายังไม่หลุดออกจากตรงนั้น ร่างบางจับหน้าร่างหนาเข้ามาจูบ ตวัดเกี่ยวพันไปมาได้พักหนึ่งเซียวจ้านก็ต้องเป็นฝ่ายยอมแพ้ผลักอกคนด้านหน้าออก น้ำลายที่ไหลออกมาตามริมฝีปาก..มันชั่งยั่วใจหวังอี้ป๋อยิ่งนัก หวังอ

NC พี่หมอของผม #ป๋อจ้าน C 26 (The end)

ภายในโรงภาพยนตร์ที่มีผู้คนไม่ถึงประมาณสิบคนที่กำลังดู Frozen 2 แต่มีอีกสองคนที่นั่งอยู่ด้านหลังสุดกำลังนัวเนียกัน มือหนายังคงบีบเค้นสิ่งนั้นจนสิ่งที่ถูกปกปิดอยู่ของร่างบางพองขึ้นจนเป็นรูป "ติน..พอ..อ๊ะ!" มือแกร่งบีบสิ่งนั้นแรงขึ้นแล้วลากตามแนวขึ้นลงช้าๆ ส่วนมืออีกข้างก็ค่อยๆปลดเข็มขัดของอีกฝ่าย เมื่อปลดเสร็จก็ดึงออกจากกางเกงแล้วนำมาวางไว้กับเก้าอี้ข้างๆ มือหนาปลดตะขอกางเกงแล้วลากซิบลงจนสุด จากนั้นก็จับร่างบางลุกขึ้นแล้วถลอกกางเกงอีกคนจนถึงหัวเข่า ทำให้ร่างบางที่ยืนเด่นคนเดียวต้องหลุบนั่งลงตรงหน้าอีกฝ่ายเพราะตัวเองเป็นจุดเด่นเกินไป ร่างหนาเห็นดังนั้นก็ยิ้มมุมปากอย่างคิดร้าย แล้วจึงหยิบสิ่งของที่อยู่ในกระเป๋ากางเกงตนออกมา มันคือสิ่งที่เขาออกไปซื้อมา เหตุผลที่ออกไปนานเพราะไปซื้อสิ่งนี้.. "จ..เจลหล่อลื่น?" ร่างบางที่นั่งอยู่พูดออกมาอย่างเขินอายเพราะไม่รู้ว่าเขาจะเตรียมอะไรขนาดนี้ ร่างแกร่งยืนเต็มความสูงแล้วถอดกางเกงพร้อมอันเดอร์แวร์ตนออก ทำให้แกนกายที่ชินตาเมื่อสี่ปีก่อนปรากฏขึ้นตรงหน้าอีกครั้ง "ถ้าพี่ไม่อยากเจ็บ..ทามันให้ผม" ร่างแกร่งยื่นหลอดเจลให้คนที่น

NC พี่หมอของผม #ป๋อจ้าน C 12

ใบหน้าหล่อค่อยๆโน้มลงมาประกบริมฝีปากบางอย่างเบาบาง แต่ถึงอย่างนั้นอีกฝ่ายก็ยอมปริปากให้ร่างสูงเข้าไปหาความหวานได้อย่างง่ายดาย ฝ่ายมือใหญ่ค่อยๆละจากมือเล็กมาปลดเน็คไทที่ร่างบางใส่อยู่ถอดมันทิ้งลงข้างๆแล้วค่อยแกะเม็ดกระดุมทีละเม็ดจนเม็ดสุดท้าย เมื่อจูบที่ล่วงเลยมานานทำให้คนที่นอนอยู่บนโซฟาต้องทุบไหล่ร่างสูงเบาๆเพื่อเตือนว่าเขาหายใจไม่ออกแล้ว "หวังว่าถ้าหมดฤทธิ์ยาแล้วพี่จะไม่โกรธผมนะ" ร่างบางไม่ตอบสนองกับคำพูดที่อีกคนกำลังกล่าว ร่างสูงก็ละสายตาจากใบหน้าสวยลงมามองเม็ดทับทิมสีชมพูที่กำลังตั้งชันอยู่ ลิ้นร้อนค่อยๆเลียวนทั้งอมทั้งดูดจนร่างบางตอบสนองแล้วครางออกมา "อ๊าา...ติน...ย..อย่าลีลา...พี่ไม่ไหวแล้ว..อื้มมส์" เมื่อได้ยินดังนั้นแล้วร่างสูงก็ถอดเข็มขัดร่างบางแล้วจัดการถอดอาภรณ์ที่ร่างบางใส่อยู่ออกให้หมด ก่อนที่จะมาถอดของตัวเอง จนทำให้คนที่ถูกวางยาถึงกับกลืนน้ำลายเฮือกใหญ่เพราะตนไม่เคยมีอะไรกับผู้ชายมาก่อน แล้วไม่คิดที่จะมีด้วย แต่ครั้งนี้เขาเลือกไม่ได้จริงๆ "ส..ใส่มันมา...อื้ออ...พี่ทรมาณมากแล้วนะ!" ร่างบางที่นอนไร้อาภารณ์ปกปิดบนโซฟาร้องบอกคนที่คุกเข่ามองตั

NC สภาตัวร้ายกับนายเด็กดื้อ ⚠ #ป๋อจ้าน chapter 26

"เงียบปากซะ" คนตัวโตบอกคนตัวเล็กที่กำลังดิ้นจนร่างสูงหัวเสีย "ป..ปล่อย..อื้อ!" ลิ้นร้อนค่อยๆเลียจากลำคอมาจนถึงไหปลาร้าเนียนขาวแล้วดูดจนเกิดเป็นรอยแดง มืออีกข้างปิดปากคนตัวเล็กไว้เพื่อไม่ให้เสียดังไปมากกว่านี้ ส่วนมืออีกข้างค่อยๆแกะกระดุมร่างบาง จนเม็ดสุดท้าย "หึ...ขาวดี" อี้ป๋อมองดูเรือนร่าง ท่ อนบนของเซียวจ้านก็พลางกลืนน้ำลายฮึกใหญ่เพราะ ผิวขาวเนียน เม็ดทับทิมอมชมพู สรุปคือ น่ากินไปหมด "น..นี่มันโรงเรียนนะพี่...ถ้าครู!" ร่างสูงโน้มตัวเข้าไปมอบจูบแล้วใช้มือสองข้างถอดเข็มขัดนักเรียนของร่างบางจนกางเกงหล่นมาอยู่ที่ปลายเท้า แกนกายเล็กที่นูนให้เห็นจนเป็นรูปก็ปรากฏต่อสายตาร่างสูง อี้ป๋อค่อยๆนั่งลงมาอยู่ช่วงเอว มือหนาจับแกนกายค่อยๆรูดผ่านชั้นในจนทำให้คนถูกกระทำต้องใช้มือปิดปากตัวเองเพื่อไม่ให้เกิดเสียงน่าอายนั้นขึ้น "กูจะรีบทำ..." สิ้นเสียงร่างสูงก็ถอดชั้นในของร่างบางอีกคนออกแล้วจับอีกคนหันหน้าเข้ากำแพงห้องน้ำ แล้วจึงมาปลดกางเกงตัวเองออกกับชั้นใน เหลือเพียงแค่เสื้อนักเรียนที่ปกปิดร่างสูงอยู่ "กูจะเข้าแล้ว" อี้ป๋อบอกคนที่หันหน้า

NC สภาตัวร้ายกับนายเด็กดื้อ ⚠ #ป๋อจ้าน chapter 22

เมื่อคนใต้โต๊ะตอบตกลงร่างสูงก็กระตุกยิ้มมือข้างขวาวางปากกาแล้วมาลูบหัวอีกคนอย่างอ่อนโยน "หลับตาก่อน" คนที่นั่งบนเก้าอี้เอยปากบอกคนที่กำลังนั่งอยู่ตรงระหว่างขาของตัวเอง จากนั้นร่างสูงก็ถอยเก้าอี้ตัวเองออก ก่อนจะถอดกางเกงตัวเองออกเหลือเพียงชั้นในสีขาวที่ยังไม่ปลดออก แล้วมานั่งที่เดิมที่พึ่งนั่งเมื่อกี้ "ลืมตา" ร่างบางลืมตาตามคำสั่งขึ้นมาก็พบกับความหน้าอายที่เขาต้องมาอยู่ในสภาวะแบบนี้ ใบหน้าหวานเริ่มแดงขึ้นมาเพราะเห็นแกนกายที่ยาวของคนบนเก้าอี้ซ่อนอยู่ใต้เนื้อผ้าสีขาว "จัดการมันสิ มันรอมึงอยู่" เซียวจ้านมองดูสิ่งนั้นของร่างสูงสลับกับใบหน้าหล่อที่มองมาที่เขา มือเรียวค่อยๆจับสิ่งที่ใหญ่โตของร่างหนา ค่อยๆรูดตามความยาวผ่านเนื้อผ้าก่อนจะใช้ปากงับแกนกาย "ซี้ดด!!..." อี้ป๋อคิดไม่ถึงว่าคนเป็นรุ่นน้องจะรู้จักการกระทำแบบนี้ คาดไม่ถึงจริงๆ ลิ้นร้อนของร่างบางค่อยๆเลียตามขนาดความยาวจนชั้นในสีขาวเปียกชุ่ม ทำให้แกนกายของร่างสูงได้ชัดกว่าเดิม "ลุก" ร่างหนาเอยบอกอีกคนก่อนจะดันเก้าอี้ตัวเองถอยออกมา ร่างบางลุกขึ้นยืนตามคำสั่งจึงโดนแขนแกร่งอุ้มในท่าเจ้าส