NC สภาตัวร้ายกับนายเด็กดื้อ ⚠ #ป๋อจ้าน chapter 22

เมื่อคนใต้โต๊ะตอบตกลงร่างสูงก็กระตุกยิ้มมือข้างขวาวางปากกาแล้วมาลูบหัวอีกคนอย่างอ่อนโยน
"หลับตาก่อน" คนที่นั่งบนเก้าอี้เอยปากบอกคนที่กำลังนั่งอยู่ตรงระหว่างขาของตัวเอง
จากนั้นร่างสูงก็ถอยเก้าอี้ตัวเองออก ก่อนจะถอดกางเกงตัวเองออกเหลือเพียงชั้นในสีขาวที่ยังไม่ปลดออก แล้วมานั่งที่เดิมที่พึ่งนั่งเมื่อกี้
"ลืมตา" ร่างบางลืมตาตามคำสั่งขึ้นมาก็พบกับความหน้าอายที่เขาต้องมาอยู่ในสภาวะแบบนี้ ใบหน้าหวานเริ่มแดงขึ้นมาเพราะเห็นแกนกายที่ยาวของคนบนเก้าอี้ซ่อนอยู่ใต้เนื้อผ้าสีขาว
"จัดการมันสิ มันรอมึงอยู่" เซียวจ้านมองดูสิ่งนั้นของร่างสูงสลับกับใบหน้าหล่อที่มองมาที่เขา มือเรียวค่อยๆจับสิ่งที่ใหญ่โตของร่างหนา ค่อยๆรูดตามความยาวผ่านเนื้อผ้าก่อนจะใช้ปากงับแกนกาย
"ซี้ดด!!..." อี้ป๋อคิดไม่ถึงว่าคนเป็นรุ่นน้องจะรู้จักการกระทำแบบนี้ คาดไม่ถึงจริงๆ ลิ้นร้อนของร่างบางค่อยๆเลียตามขนาดความยาวจนชั้นในสีขาวเปียกชุ่ม ทำให้แกนกายของร่างสูงได้ชัดกว่าเดิม
"ลุก" ร่างหนาเอยบอกอีกคนก่อนจะดันเก้าอี้ตัวเองถอยออกมา ร่างบางลุกขึ้นยืนตามคำสั่งจึงโดนแขนแกร่งอุ้มในท่าเจ้าสาวขึ้นมานอนกับเตียง
เมื่อร่างหนาวางอีกคนเสร็จจึงเดินมาที่หัวเตียง เอาสิ่งนั้นจ่อมาที่หน้าของอีกคน
"ถอดสิ" ร่างบางหลับตาคิดอยู่พักนึง มือเรียวค่อยๆยกขึ้นไปจับขอบชั้นในของร่างหนาแล้วค่อยๆรั้งลงจนแกนกายดีดโดนแขนตัวเอง
"พ..พี่" ร่างบางมองหน้าอีกคนที่กำลังมองดูการกระทำของตน
"มึงต้องทำ!" เซียวจ้านไม่มีทางหนีพ้นในสภาวะนี้ได้ ในเมื่อตัวเองเป็นคนก่ออารมณ์ดิบเถื่อนของเขาขึ้นมาเอง
ปากอิ่มค่อยๆเปิดอ้ารับสิ่งใหญ่โตเข้าไป
"อื้มมม!" มือหนาของร่างสูงค่อยๆบีบไหลอีกคน เพราะมันรู้สึกดีที่ไม่เคยดีแบบนี้มาก่อน
ร่างบางรับได้เพียงครึ่งนึงเท่านั้นเพราะขนาดของร่างสูงค่อนข้างใหญ่และยาวพอสมควร ปากอิ่มรูดรั้งเข้าออกอย่างช้าๆ ลิ้นร้อนค่อยๆเลียส่วนหัว เพราะเขารู้ดีว่าจุดไหนที่ผู้ชายเสียวที่สุด
มือหนาจับหัวอีกคนล็อคไว้ก่อนจะเด้งสะโพกเข้าออกตามอารมณ์จนร่างบางสำลักน้ำตาเล็ดกันเลยที่เดียว แต่กระนั้นร่างสูงก็ยังไม่หยุดสะโพกยังคงทำหน้าที่ต่อไป มือร่างบางเลื่อนมาจับขาแกร่งพร้อมกับจิกเล็บลงไปที่ต้นขา
"อ๊าาาส์...ส...เสียว!" ร่างสูงสถบออกมาเมื่อได้สิ่งที่ตนต้องการ หัวของร่างบางยังคงถูกล็อคเอาไว้เหมือนเดิม แต่ถึงอย่างนั้นร่างสูงยังคงมีความสุขกับปากอิ่มสีชมพูอยู่
"อ..อีกนิด...อื้มมม!!" อี้ป๋อเร่งความเร็วอีกจากเดิมที่เข้าลึกอยู่แล้วกับลึกเข้ามาอีก ทำให้ร่างบางต้องจำยอมรับมัน
"อ๊าาาาส์" น้ำขุ่นสีขาวถูกปลดปล่อยออกมาจากแกนกาย ในปากอิ่มสีชมพูเต็มไปด้วยน้ำรักของร่างสูง
อี้ป๋อถอดแกนกายของตัวเองออกจากปากอีกคนที่นัยต์ตาเต็มไปด้วยน้ำตาที่เขาสำลัก
"คายออกมา" อี้ป๋อบอกคนที่นอนอยู่บนเตียงแต่กลับไม่เป็นผลเพราะ อีกคนส่ายหัวแล้วปิดปากก่อนจะกลืนมันลงไปจนหมด
"รุนแรงกับผม!" หลังจากที่เสร็จภาระกิจเซียวจ้านก็ต่อว่าอี้ป๋อว่าเขาทำกับตนรุนแรงเกินจะรับไหว
"นี่แค่น้ำจิ้ม...เห็นว่ามึงยังเด็กเลยเอาแค่นี้" ร่างสูงเดินไปหยิบกางเกงตัวเองก่อนจะจัดการใส่มัน
ร่างสูงมองไปที่อีกคนที่กำลังนั่งหน้าหงอยอยู่บนเตียง ร่างสูงเดินมานั่งตรงหน้าของเขา จึงเห็นคราบน้ำรักของตัวที่เลอะอยู่ขอบปาก
"มันเลอะเดี๋ยวเช็ดให้" อี้ป๋อกำลังจะยกมือขึ้นไปเช็ดมัน แต่กลับโดนอีกคนหันหน้าหนี แล้วเลียมันจนหมด
"เสียดาย ออกจะอร่อย" การกระทำเมื่อกี้ทำให้ร่างสูงหลุดหัวเราะ เพราะอีกคนไม่ใช่เด็กใสๆอย่างที่ตัวเองคิด
"ไอหื่น" อี้ป๋อพูดใส่อีกคนแล้วจึงลุกไปทำการบ้านบนโต๊ะต่อ
"พี่ทำให้ผมเป็นแบบนี้" ร่างบางพูดสวนกลับเมื่ออีกคนพูดให้เขา
.
.
.
.
.
//ปาดเหงื่อ แฮร่ๆ