NC ครั้งเดียวไม่นับ #ป๋อจ้าน Chapter16
ร่างหนาเดินเข้าไปใกล้ร่างบางที่ยืนตาค้างเพราะผ้าขนหนูที่หวังอี้ป๋อขัดไว้ที่เอว กำลังจะหลุดออกด้วยนิ้วชี้ข้างขวาของร่างหนา
"ว..หวังอี้ป๋อ" เซียวจ้านหันหน้าหนีไปทางอื่นพร้อมกับจะเดินออกไปจากห้องนี้ แต่กลับโดนมือหนารั้งเอวเอาไว้ ได้แต่ภาวนาในใจอย่าให้หวังอี้ป๋อมีอารมณ์มากกว่านี้เลย เขาไม่อยากมีอะไรกันตอนนี้เพราะไม่ใช่บ้านของเขา!
ภายในห้องยังคงเหมือนเดิม ไม่ได้ต่างจากเมื่อ2ปีก่อน ที่เซียวจ้านได้เข้ามาโดยเหตุบังเอิญ เพราะคืนนั้นดันพลาดเมาหนักเลยเกิดอารมณ์เอาเสียก่อนที่จะกลับบ้านแต่ดันไปขอมีอะไรกับหวังอี้ป๋อ เลยเป็นเหตุที่ตามราวีกันจนถึงทุกวันนี้
"เซียวจ้าน...ผมไม่ไหวแล้ว" เสียงออดอ้อนจากด้านหลังดังร่างบางที่ยืนนิ่งได้แต่ท่องคำเดิมซ้ำไปซ้ำมาว่ายังไม่อยากเพราะอะไรหรอ? เพราะน้ำยังไม่อาบเลย!!
"หวังอี้" เซียวจ้านหันหน้ามาหาอีกคนสายตามองต่ำลงระดับเอวลงมา..โชคดีที่ผ้ายังไม่หลุดออกจากตรงนั้น
ร่างบางจับหน้าร่างหนาเข้ามาจูบ ตวัดเกี่ยวพันไปมาได้พักหนึ่งเซียวจ้านก็ต้องเป็นฝ่ายยอมแพ้ผลักอกคนด้านหน้าออก น้ำลายที่ไหลออกมาตามริมฝีปาก..มันชั่งยั่วใจหวังอี้ป๋อยิ่งนัก
หวังอี้ป๋อเดินจับมือผมมาที่เตียงใหญ่สีพาสเทลสีเดิมที่เซียวจ้านเคยเห็นแล้วเมื่อหลายปีก่อน ร่างหนาโน้มลงไปจูบเซียวจ้านอีกครั้ง จูบครั้งนี้ทำให้เซียวจ้านรู้ว่าหวังอี้ไม่เคยหมดรักในตัวเองจริงๆ ลิ้นร้อนไล่ลงมาถึงลำคอไม่ลืมที่จะฝากรอยกุหลาบไว้มือหนาค่อยๆปลดกระดุมร่างบางที่นอนกำผ้าปูที่นอนอยู่ ตอนนี้เซียวจ้านน่ารักจริงๆ
"ว..หวังอี้ป๋อ..อ๊ะ!" ร่างบางสะดุ้งเอนอกด้วยความเสียวซ่านเมื่อร่างหนาดูดยอดอกสีชมพูอ่อนข้างซ้ายมือขวาก็พลางปลดกางเกงออก
ในตอนนี้สภาพทั้งสองคนอยู่ในร่างเปลือยเปล่าไม่มีอะไรปกปิดสักอย่าง เซียวจ้านมองหวังอี้ป๋อด้วยสายตาที่เขินอายเพราะสิ่งที่เขาเห็นมันกำลังจะเข้ามาในตัวเขา
ร่างสูงขึ้นตีนไปหยุดอยู่ตรงหน้าอีกคน เป็นการสื่อถึงว่าทำให้เขาหน่อย เซียวจ้านกลืนน้ำลายอย่างยากลำบากก่อนจะอ้าปากครอบครองสิ่งนั้นเขาไปในปาก หวังอี้ป๋อถึงกับซีดออกมามือพลางจับหน้าเซียวจ้านไว้ค่อยๆเข้าออกแล้วค่อยๆแรงขึ้นจนคนที่ถูกกระทำแทบสำลัก
"แค่ก..แค่กๆ..อี้ป๋อ.." ร่างบางเอ่ยขึ้นแล้วเงยหน้ามองอีกคน เขาไม่อยากทำแล้วแต่อยากทำอยากอื่นมากกว่า
"ผมเข้าไปเลยได้ไหม"
"อื้อ..ข..เข้า"
ร่างหนาเอื้อมไปหยิบหลอดเจลในลิ้นชักหัวเตียงออกมาลูบตามนิ้วมือตัวเองกับแกนของตน ขาเรียวค่อยๆอ้าออกเป็นรูปตัวเอ็มจากนั้นอี้ป๋อก็สอดนิ้วเข้าช่องทางหลังพร้อมกับเงยดูสีหน้าอีกคนจึงค่อยๆเพิ่มที่ล่ะนิ้วเพื่อไม่ให้อีกฝ่ายเจ็บเวลาทำ..เมื่อร่างบางปรับตัวได้ ร่างหนาค่อยๆสอดแกนเข้า..แต่มันใหญ่เกินไปที่จะเข้าได้หมด
"ป..ป๋อ..มันเจ็บ"
"ผมพอก็ได้นะ"
"ม..ไม่ต้อง.." ร่างบางกัดฟันพูดก่อนร่างหนาโน้มลงไปจูบเพื่อให้อีกฝ่ายผ่อนคลายเมื่อความรู้สึกร่างบางปลิวไปกับการจูบแล้วร่างหนาก็ดันเข้ามาพรวดเดียวทำให้เซียวจ้านร้องออกมา
"อ๊ะ!!..อี้ป๋อ!" มือบางฟาดเข้าไปที่อกจากนั้นร่างหนาค่อยๆขยับจากเบาแล้วแรงตามอารมณ์ที่เขามี ร่างบางที่นอนอยู่ก็ถไหลไปตามแรงจนหัวติดเตียงจากมือที่กำผ้าปูที่นอนไว้ก็ยกขึ้นมาจับหัวเตียง ภายในห้องที่มีทั้งเสียงครางเสียงเนื้อกระทบกันเป็นเสียงที่ร่างหนาชอบที่สุด มือหนากดเอวร่างบางให้ติดกับเตียงก่อนจะกระแทกเร็วขึ้น
"อ๊ะๆๆ..อ..อี้ป๋อ..แรงไปแล้ว..อื้ออ" ยิ่งเสียงครางบอกมากขึ้นเท่าไหร่ร่างหนาก็กระแทกแรงขึ้นเท่านั้นไม่นานเซียวจ้านก็ได้ปลดปล่อยออกโดยที่ไม่มีใครปรนเปรอ
"อ๊ะ..อีกนิดนะครับคนดี..อื้มม" อี้ป๋อกระแทกเร็วขึ้นจากที่แรงอยู่แล้วจนกระตุก2-3ครั้งแล้วปลดปล่อยภายในร่างกายอีกคน ร่างบางปล่อยมือจากหัวเตียงนอนหอบถี่ตามองไปที่คนที่ทำให้ตนเป็นแบบนี้ แต่ตรงนั้นยังไม่เอาออก
"ขอโทษ"หวังอี้ป๋อโน้มไปซุกเข้าที่คอที่มีเหงื่อไหลออกมา
"อื้ม..ผ้าไปอาบน้ำหน่อย เหงื่อเต็มหมดแล้ว" เซียวจ้านหันมากระซิบข้างหู
หวังอี้ป๋อกระแทกอีกครั้งหนึ่งเพื่อแกล้งอีกคนเล่นๆ
"อ..ไอป๋อ!!"
"ครับ ถอดออกแล้วๆ"
"ชิ"
"ครั้งนี้ต้องนับแล้วนะ"
"อื้อ รู้แล้วๆ"
.
.
.
.
ใกล้จบแล้วน้อสำหรับเรื่องนี้ อยากจะบอกว่าก็แต่งNC กากเหมือนเดิม
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น