NC พี่หมอของผม #ป๋อจ้าน C 26 (The end)

ภายในโรงภาพยนตร์ที่มีผู้คนไม่ถึงประมาณสิบคนที่กำลังดู Frozen 2 แต่มีอีกสองคนที่นั่งอยู่ด้านหลังสุดกำลังนัวเนียกัน
มือหนายังคงบีบเค้นสิ่งนั้นจนสิ่งที่ถูกปกปิดอยู่ของร่างบางพองขึ้นจนเป็นรูป
"ติน..พอ..อ๊ะ!" มือแกร่งบีบสิ่งนั้นแรงขึ้นแล้วลากตามแนวขึ้นลงช้าๆ ส่วนมืออีกข้างก็ค่อยๆปลดเข็มขัดของอีกฝ่าย
เมื่อปลดเสร็จก็ดึงออกจากกางเกงแล้วนำมาวางไว้กับเก้าอี้ข้างๆ มือหนาปลดตะขอกางเกงแล้วลากซิบลงจนสุด จากนั้นก็จับร่างบางลุกขึ้นแล้วถลอกกางเกงอีกคนจนถึงหัวเข่า ทำให้ร่างบางที่ยืนเด่นคนเดียวต้องหลุบนั่งลงตรงหน้าอีกฝ่ายเพราะตัวเองเป็นจุดเด่นเกินไป ร่างหนาเห็นดังนั้นก็ยิ้มมุมปากอย่างคิดร้าย แล้วจึงหยิบสิ่งของที่อยู่ในกระเป๋ากางเกงตนออกมา มันคือสิ่งที่เขาออกไปซื้อมา เหตุผลที่ออกไปนานเพราะไปซื้อสิ่งนี้..
"จ..เจลหล่อลื่น?" ร่างบางที่นั่งอยู่พูดออกมาอย่างเขินอายเพราะไม่รู้ว่าเขาจะเตรียมอะไรขนาดนี้ ร่างแกร่งยืนเต็มความสูงแล้วถอดกางเกงพร้อมอันเดอร์แวร์ตนออก ทำให้แกนกายที่ชินตาเมื่อสี่ปีก่อนปรากฏขึ้นตรงหน้าอีกครั้ง
"ถ้าพี่ไม่อยากเจ็บ..ทามันให้ผม" ร่างแกร่งยื่นหลอดเจลให้คนที่นั่งอยู่ตรงหน้า ร่างบางรับมาแต่โดยดีเพราะถ้าไม่ใช้มัน คงเจ็บจนเจียนขาดใจ นั่งคิดอยู่พักนึงก็เปิดฝาหลอดเจลแล้วเทใส่ฝ่ามือตนเอง จึงค่อยๆเงยหน้ามองอีกคน แต่อีกฝ่ายก็ยังคงมองไปที่หน้าจอใหญ่ตรงหน้า มือเรียวที่มีเจลอยู่เลื่อนไปจับแกนกายของร่างสูง ทำให้เจ้าตัวถึงกับซี๊ดแล้วก้มหน้าลงมามอง
"อ๊าาาส์.." ความเขินอายที่ร่างบางก็ยังคงมีเยอะทำให้ตอนทำสิ่งนั้นไปยังเกรงๆ มือแกร่งเลื่อนมาจับมือเรียวแล้วรูดรั้งสิ่งนั้นจนทั่ว จากนั้นจึงเอ่ยปากบอกให้ร่างบางลุกแล้วถอดอันเดอร์แวร์อีกฝ่ายออก แล้วจับก้นอีกคนมาจ่อกับแกนกายของตน
"อ๊ะ!" มือหนาตีเข้ากับก้นอิ่มที่อยู่ตรงหน้าเขาทำให้คนเป็นพี่หันมาทำหน้าโกรธใส่ คนน้องรู้สึกอยากแกล้งขึ้นมา จึงจับก้นอีกคนนั่งลงกับแกนกายเขารวดเดียวทำให้ร่างบางที่ไม่ทันตั้งตัวต้องครางออกมาเพราะความเจ็บ
"อ๊าาส์...ซี๊ดด!!" ทว่านั่งข้างหลังก็ไม่มีใครได้ยินเพราะเสียงภาพยนตร์นั้นดังยิ่งกว่าเสียงครางหวานๆของร่างบาง
"แน่นเหมือนเดิมเลยนะครับ...อื้มมส์" มือเรียวจับเก้าอี้ที่อยู่ตรงหน้าเป็นที่ยึดเพราะไม่งั้นคงหน้าทิ่มแน่ๆ แขนแกร่งจับเอวบางให้ลอยขึ้น จากนั้นก็ค่อยๆขยับเข้าออกอย่างช้าๆ จากความช้าก็แปรผันเป็นความเร็วทำให้ร่างหนาต้องเอามือของตัวเองมาปิดปากของร่างบางไว้เพราะเสียงมันดังเกินไป
"อื้มม..อ๊ะๆๆ..ร..แรงไป..อื้ออ...!!" เสียงร้องที่เรดรอดออกมาทำให้อีกฝ่ายกระแทกแรงมากขึ้นเพราะไม่สามา
รถกักกั้นอารมณ์ของตนได้
"น..แน่นชิบ..อ๊าาส์...จ..จะแตกแล้ว..อื้ออส์!!" ปากร่างบางที่เป็นอิสระแล้วก็ร้องออกมาตามความเสียวที่ตนได้รับแต่ตอนนี้ แต่ในตอนนี้กลับกลายเป็ยฉากที่ในโรงเสียงดังจึงไม่ได้ยินเสียงที่ร่างบางเปล่งออกมาสักเท่าไหร่
"อ๊ะๆๆๆ...อ๊าาส์" ร่างบางปลดปล่อยออกมาก่อนตามด้วยร่างสูงที่ปล่อยเข้ามาในตัวเขาทำให้รู้สึกอุ่นวาบไปทั้งตัว แต่สิ่งนั้นของร่างบางกลับเปื้อนพื้น! มันไม่ยุติธรรมเอาซะเลย
"ฮึก..เอาออก" คนเป็นพี่หันหน้ามาดุคนเป็นน้องที่กำลังนั่งหอบอยู่
"รีบไปไหนล่ะครับ" แขนแกร่งกอดเอวร่างบางให้มาแนบชิดกับตัวเอง แต่สิ่งนั้นยังคงคาไว้
"อีกสักรอบนะไหมคนดี หนังยังไม่จบง่ายๆหรอก หื้ม"
"อ๊ะ!"
.
.
.
.
"พ..พอ..อ๊าาส์..!"
.
.
"ต..ติน..ฮ๊าาส์...ต..ตรงนั้น..อ๊ะ!"
.
.
.
.
โอเค เอาแค่นี้ ฉากเลิฟซีนตอนจบก็จะแบบ...นะ ไม่ว่ากันน้อ เค้าไม่ถนัดอ่า แต่ความกามเยอะ555
//ปาดเหงื่อ ขอบคุณที่ติดตามเรื่องพี่หมอของผมนะฮะ เรื่องนี้จบขอพักสักเดือนนึง คิดพล็อตเรื่องใหม่ อยากได้แนวไหนคอมเม้นต์บอกกันในแฟนบอร์ดได้นะฮะ เดี๋ยวเค้าจะลองคิดๆดู บะบายย😘